Studenten als sekswerkers: Fact or fiction?

Opinie door Sam Geuens, Klinisch Seksuoloog en Ethicus verbonden aan Hogeschool PXL in Hasselt

Sekswerk bestaat. Dat seksueel plezier te koop is in allerlei maten, vormen en gewichten is een wetenschappelijk gedocumenteerd fenomeen.

Op seks staat geen leeftijd. De meesten van ons zijn seksueel actief van ca. hun 15de tot  ver de 90 voorbij. Deze logica heeft een duidelijke uitkomst: op seks verkopen staat ook geen leeftijd. Je hoeft enkel ondernemend te zijn, een eigenschap die we bij uitstek terug vinden bij studenten. De studies liegen er dan ook niet om: 4.8 % van de hoger onderwijsstudenten is of was ooit actief in de seksindustrie.

Spijtig genoeg leidt ook in 2017 het idee van ‘seks voor geld’ nog tot morele paniek. Soms is dit gevoel zo sterk dat we zelfs stoppen met nadenken. En laat nu net dit, een beetje reflectie, hetgene zijn wat nog meer morele paniek in toekomst kan vermijden. Reflectie leidt immers tot nuancering.

Sta me toe een poging te doen: Het idee dat sekswerk neerkomt op ‘seks voor geld’ is fout. Seks verkopen van thuis uit of in clubs, escortewerk, camseks, strippen, gedragen ondergoed verkopen, … de lijst van gekende activiteiten die je kan omschrijven als financieel gecompenseerde diensten gericht op het seksueel plezier van anderen is eindeloos.

Kan seks ‘werk’ zijn? Wat maakt dat we iets als een job zien? Een substantieel deel van je tijd investeren elke week? Een financiële vergoeding ontvangen? Moeilijk combineerbaar zijn met een gezinsleven of een sociaal leven? Fysiek en mentaal belastend zijn?

Sekswerk is een job. Zoveel is duidelijk. Je biedt diensten aan. Je moet reclame maken, een werkplek regelen, contracten afsluiten, de concurrentie voorblijven, etc… Sekswerk is zelfs hard werken. De zelfstandige, welke diensten of producten die ook aanbiedt, werkt 24/7.

Sekswerk is een interessante job. Het is flexibel in te plannen en levert relatief goed op ten opzichte van de uren die je presteert. Dit zijn twee van de hoofdredenen die studenten actief in de seksindustrie aanhalen om te doen wat ze doen. Studenten vandaag hebben immers een inkomen nodig. Studeren op zich en de levensstijl van de student is duur. 

Sekswerk is geen ‘vrouwenjob’. Vergeet de stereotype cheerleader en denk aan the captain of  the footballteam. De groep mannelijke studenten actief in de seksindustrie is immers groter dan de groep vrouwelijke studenten sekswerkers.

En dan nog even dit: lang niet alle  studenten sekswerkers zitten te wachten tot iemand hen komt redden. Vaak gaat het om een bewuste keuze voor een vast inkomen, dankzij een job combineerbaar met studies en een gezin. Sekswerkers zitten niet te wachten op die prins op het witte paard die hen vanuit een buikgevoel vol morele paniek redden wil uit de klauwen van de seksindustrie. Sekswerkers zoeken echte mensen, waar ze op mogen steunen en die mee willen zoeken naar oplossingen voor hun professionele en menselijke problemen: timemanagement, burn-out preventie of veiligheid op de werkplek. Iets wat voor de meesten van ons, niet sekswerkers, zeer herkenbaar is.

Net omwille van deze combinatie van morele paniek, foute ideeën en misplaatste stereotypering moeten we als geëngageerde samenleving pogen sekswerk bij studenten te begrijpen. …. (referentie naar het event)

Verschenen

"Studenten als sekswerkers: fact or fiction?" - Het Belang van Limburg