“Ik word nooit oud. Daar heb ik geen tijd voor.” Amerika’s countrykoningin Dolly Parton is deze week 75 geworden, en ze heeft het druk met nieuwe muziek, Netflix-deals en een mogelijke fotoshoot voor Playboy. En dan moet de singer-songwriter, actrice, zakenvrouw, filantroop en nog-zoveel-meer ook nog eens de wereld redden. Zo fake haar boezem en kapsel, zo genereus en menslievend haar binnenkant.
Jo Mahieu is docent muziektheorie en gitaar aan PXL Hogeschool in Hasselt. Hij vindt de dualiteit van Dolly Parton fascinerend. “Ze is op het eerste gezicht een stripfiguurtje. Een kleurrijk vrouwtje van anderhalve meter met een ogenschijnlijk gek voorkomen en een eigen pretpark, Dollywood. Daarachter zit een fenomenale singer-songwriter. Ze swingt als een tiet op het podium. En zodra ze met haar valse nagels op een klassieke gitaar speelt, gebeurt er iets unieks. Ja, ze heeft kleffe songs gemaakt, maar haar serieuze platen zoals Little sparrow (uit 2002, nvdr.) halen een onwaarschijnlijke diepgang.”
Mahieu, zelf gitarist, trok de voorbije jaren met Barbara Dex en Gunther Verspecht door Vlaanderen met de muziek van Dolly Parton en Kenny Rogers. “Haar liedjes staan overeind dankzij de tekst en melodie. Ze moeten het niet hebben van een bepaald arrangement. Het feit dat haar muziek gecoverd werd door zowel Norah Jones als The White Stripes zegt veel.”