De hedendaagse Westerse kunstwereld staat terughoudend tegenover de Oriënt als artistiek onderwerp wegens de huidige politieke instabiliteit in het Midden-Oosten en de argwaan tegenover de islamitische cultuur enerzijds, en de connotatie met kitsch en exotische fantasieën die voortvloeien uit het historisch Oriëntalisme anderzijds.
Dit onderzoeksproject wil aantonen dat de Oriënt nog steeds een waardevol onderwerp is voor Westerse kunstenaars. De Oriëntalistische iconografie wordt herzien door het ontwikkelen van een op waarneming gebaseerde tekentaal die de ervaringen van de kunstenaar in het Midden-Oosten verbeeldt. Centraal staan onder andere de rol van het onverwachte, de spanning tussen realisme en persoonlijke verbeelding en het belang van het gezichtspunt.